Autumn Desert Trail 2019


Fotograaf Farcows in oranje broek

Dit weekend sta ik vanwege de Autumn Desert Trail 2019 in mijn oranje broek op de Kale Duinen te fotograferen.

Ben je via het visitekaartje of de link van Hippisch Drenthe op deze website terecht gekomen, leuk dat je een kijkje komt nemen!

Like mijn facebookpagina om op de hoogte gehouden te worden over dit en toekomstige evenementen. Updates zal ik daar als eerste delen via een nieuw bericht.

Benieuwd naar alle gemaakte foto’s? De foto’s van deze editie Autumn Desert Trail 2019 zullen zodra ze gereed zijn aan het eind van dit bericht te bekijken.


Hippisch Drenthe, de organisatie

Hippisch Drenthe is voor het derde jaar aan de slag gegaan om alles voor elkaar te krijgen. De verkoop van de kaarten ging erg snel en er worden meer dan 700 paarden verwacht deze twee dagen. Hippisch Drenthe is een stichting met als doel de paardensector in Noord-Nederland meer in de spotlight te zetten.

Bestaande uit slechts twee dames die naast hun fulltime banen zo’n evenement organiseren. Petje af. Met behulp van een aardige vaste groep vrijwilligers kunnen de deelnemers rekenen dat de dagen in goede banen geleid worden.

Op hun website zijn de namen van de aanwezige fotografen bijgehouden, met link naar de persoonlijke pagina waar de foto’s te verwachten zijn. Ik heb mij uiteraard aangemeld en de lijst is gegroeid tot 19 namen. Het gebied is groot, er is plek zat, maar het is afwachten wie er alsnog gaan komen. Ik heb er in ieder geval naar uitgekeken om met de camera weer op de zandvlakte te staan. Alleen het weer…

Het ontstaan van de Kale Duinen

Voor de personen die niet bekend zijn met het gebied en dit speciale weekend zal ik wat informatie geven. Daarna volgt mijn verslag over de zaterdag en zondag in woord en beeld.

Eerst op naar de Middeleeuwen. De start van…

In de Middeleeuwen verdwenen grote gedeeltes van bossen ten behoeve van akkers en heidevelden. De heidevelden werden vooral gebruikt als weidegronden voor schapen. De dieren werden elke ochtend naar de hei gedreven. Door het afplaggen (voor o.a. het bouwen van plaggenhutten) van de heidevelden en het rijden met karren werd de heide onherstelbaar beschadigd. Het gevolg was dat de laag dekzand eronder vrijkwam en de wind grip kreeg op het zand.

aekingerzand kale duinen

De Kale Duinen

De Kale Duinen, of chiquer, het Aekingerzand is een uitgestrekt gebied met zandverstuivingen dat deel uitmaakt van het Drents-Friese Wold. Het Drents-Friese Wold is na de Veluwe het grootste aaneengesloten bosgebied van Nederland en is in het jaar 2000 door de minister aangewezen als Nationaal Park vanwege zijn unieke natuur. Het behoort zelfs tot de mooiste en belangrijkste natuurgebieden van Europa en is daarom ook aangewezen als Natura2000 gebied. In dit unieke gebied dat bestaat uit beekdalen, vennen, bossen, heidevelden en stuifzanden, wordt gestreefd naar grotere verscheidenheid in planten en dieren.

De Kale Duinen ligt nabij Appelscha in het grensgebied van de provincies Drenthe en Friesland. Dit stuifzandgebied is groot genoeg om de wind de kans te geven het zand ook echt te laten stuiven. Gebieden met stuifzand komen betrekkelijk weinig voor in Nederland.

Door bebossing verdween langzaamaan een karakteristiek landschap met tal van bijzondere dieren. Omdat het stuifzandkarakter verloren dreigde te gaan, heeft Staatsbosbeheer besloten tot het kappen van 200 ha bos.

Weer en wind hebben na het kappen opnieuw vrij spel gekregen. Het gebied is door Staatsbosbeheer in enkele jaren geheel hersteld en heeft het zand weer de kans gekregen te stuiven. Met behulp van grazers wordt het gebied verder vrij van gras en bomen gehouden. De natuur wordt grotendeels met rust gelaten.

Bronnen:
Staatsbosbeheer , Nationaal Park Drents-Friese Wold , Wikipedia 

Toegang voor paarden

Normaal gesproken zijn in het Nationaal Park Drents-Friese Wold alleen de aangewezen ruiterpaden toegankelijk. Door eens per jaar tijdens dit (sport)evenement met de paarden over het stuifzand te draven of galopperen, wordt het zand goed los gemaakt en blijven de duinen stuiven. Het is een spectaculaire en unieke tocht door het meest uitgestrekte stuifzandgebied van Nederland. Daarnaast wordt Staatsbosbeheer geholpen met het beheer van dit natuurgebied. Al zal dat voor het merendeel die het weekend meedoet niet de belangrijkste reden zijn om dit natuurgebied met paard te betreden.

De Autumn Desert Trail trekt elk jaar veel bezoekers. Het is slechts één weekend in het jaar. Er kan alleen meegedaan worden via inschrijving. Vol is vol. Op de dagen zelf wordt elk uur een nieuwe groep toegelaten tot het gebied. De instructies zijn duidelijk, volg de paden dit keer juist niet en ga dwars door het gebied heen. Gaaf voor deelnemer, toeschouwer en fotograaf. 

Het weekend ADT 2019 zelf

De voorspellingen zijn niet zo best. Grijs, grauw, regenachtig en de zondag zelfs nog slechter. Dat het ondanks de slechte voorspellingen veel foto’s gaat opleveren, staat van tevoren al vast.

3 witte paarden in galop op zand

Zaterdag, Autumn Desert Trail 2019, dag 1

Het is 28 september en ik sta op de Kale Duinen met een compleet overlevingspakket aan spullen. De weersvoorspellingen zijn slecht, dus ik heb mijn steeds bekender wordende skipak met oranje broek aangetrokken. Wind- en waterdicht met binnenvoering, zodat ik het niet koud zal krijgen. Dankzij de kleur val ik ook nog eens op.

Dat blijkt ook wel uit de reacties. “Farcows toch?”, “Ah, de man met de oranje broek.”, “Je bent echt niet te missen!” En dat ondanks ik niet op dezelfde plek zit als voorgaande edities.

Dit jaar zit ik ergens anders. Vorig jaar was ik niet 100% tevreden over de foto’s en door de hoeveelheid was ik eigenlijk te laat met het online zetten van alle bestanden. Ik kies een locatie uit met minder uitzichtpunten, maar waar de deelnemers alsnog in galop voorbij gaan komen. Daarnaast heb ik mij echt voorgenomen minder op de knop te drukken.

Overlevingspakket

Naast mij zet ik twee tassen neer. Eentje is de uitrusting met accessoires en de ander zit vol met eten, drinken en droge kleren. Ter bescherming van de apparatuur heb ik een vuilniszak, regenhoes en handdoekjes bij me. Op het eind van de dag heb ik vijf buien gehad, dus daar was ik blij mee. Zelf heb ik het ook droog kunnen houden. Dankzij de muziek die ik heb meegenomen gaat de tijd vlot voorbij.

Korte film van de ADT 2019

Naast het fotograferen, zet ik steeds vaker even de mobiel op de camera. Vanwege het gewicht hou ik dat niet de hele dag vol. Maar als de zon zich op de vlakte een langere tijd laat zien, maak ik van de gelegenheid gebruik. Ik schiet binnen een uur een aantal filmpjes van diverse ruiters die mij voorlangs passeren. Die worden later geknipt en gecombineerd tot een korte video die ik weer overal kan laten zien:

Thuis aangekomen is het eten en eerst aan de slag met de foto’s. Bijna 64 GB moet naar de computer, iets van 1.700 bestanden. Vorig jaar waren dit er nog bijna 4.000 dus met dit resultaat ben ik erg blij. Dat gaat een hoop tijd schelen. Als ik rond twaalf uur in bed stap, staat de computer te stampen. Alles moet van origineel digitaal format, omgezet worden naar een kleiner bestand in *.jpg zodat iedereen het zonder problemen kan bekijken.

Snelheid is belangrijk

De wekker gaat de volgende ochtend vroeger als nodig is. Als ik achter de computer zit om de huidige status te bekijken, hoor ik vanuit de slaapkamer dat het is afgelast. Erg sneu voor de organisatie en deelnemers. Dat betekent wel dat ik direct verder ga met de foto’s om ze zo snel mogelijk online te kunnen delen met de deelnemers. Snelheid is belangrijk, want als je als laatste de foto’s klaar hebt, ben je als fotograaf bijna alweer vergeten.

Als ik rond 10:00 kan beginnen met het samenstellen van mijn bericht met beelden ter impressie, is ook dat volgens plan gegaan. Sterker nog, voordat de aankondiging er is dat de eerste twee uur online staan en de rest aan het uploaden is, is de eerste bestelling al gedaan. Duidelijk iemand die even kwam kijken en de map heeft zien staan. Bedankt! Voor 12:00 staan de overige mappen online en kan ik een update toevoegen. Missie geslaagd.

Zondag, Autumn Desert Trail 2019, dag 2

29 september >afgelast vanwege de vele regenval<


De foto’s van deze editie Autumn Desert Trail 2019 zijn hieronder te bekijken. De verdere financiële afhandeling loopt via Oypo, zodat er eventueel gecombineerd kan worden met andere evenementen / fotografen. Mijn korte uitleg over Oypo en de mogelijkheden voor het bestellen van een afdruk, digitaal bestand, kledingstuk of ander kado met de gemaakte foto, vind je in dit artikel. Veel kijkplezier en tot een volgende keer! 



Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.