Het waren een paar aparte dagen, waar het soms heel snel ging.
Zo kwam er een reactie binnen op het laminaat. In de advertentie stond dat het zeker genoeg zou zijn voor 25 vierkante meter.
De koper had 30 nodig, maar wat zeg je dan?
Totdat Evelien zich opeens herinnerde dat wij achter het knieschot een aantal planken hadden zien liggen.
Wij die avond het logeerbed opzij geschoven en gelijk gekeken welke planken dit waren; dezelfde en bijna vier pakken! Email verzonden, prijs afgesproken, auto achteruit op de oprit, volgeladen en weg er mee. Zij tevreden, wij tevreden.
Doordat er een nieuwe kleur laminaat op de begane grond gebruikt is, stond de beuken houten plank van de IKEA niet meer. Wij hadden nog twee kortere planken nieuw gekocht en verder niet gebruikt, dus tezamen aangeboden. Het duurde even, maar ook deze week verkocht.
Met de aankoop van een echte ~en o zo originele~ “Billy” boekenkast, kon de oude de deur uit. Ideaal voor de slaapkamer van een dochter waar de boeken overal op de grond lagen. Het was even passen en meten, maar uiteindelijk kon de achterklep dicht en gingen moeder en dochter tevreden naar huis. De kamer kon die avond gelijk opgeruimd worden.
Al een paar keer mee in de handen gestaan om het ding richting de stort te brengen. Het is dat het blad te zwaar voor Evelien zelf was, maar anders had de tafel er vast al gelegen. Na eindelijk weer een reactie hierop binnen gekregen te hebben, vertrok het voor een zacht prijsje naar een nieuw huis. De man had het houten blad even verkeerd ingeschat, maar liep daarna zonder problemen naar de auto.
Het bod lag al bijna een week in mijn postvak, maar na het wederom niet meer reageren van een hogere bieder was ik er flauw van. De jongen was erg blij met mijn reactie en kwam de volgende avond de TFT ophalen. In een boodschappentas aan het stuur fietste hij terug naar huis. Niet geschikt voor fotobewerkingen, maar voor spelletjes ~zo vond hij~ voldoende.
De mooiste verkoop was die van de vitrinekast. Door de leegloop van de schuur stond deze al een stuk minder in de weg, maar als deze niet voor de vakantie verkocht zou worden, werd deze naar het grofvuil gebracht. Geen oude spullen meer, alles opgeruimd en netjes bij thuiskomst. Dat was de gedachtegang er achter in ieder geval.
Maar zo zag ik tijdens MSN een schermpje omhoog komen: U heeft email van Marktplaats. Het bleek een bod te zijn op de vitrinekast. Lager als verwacht, maar voor de gulden middenweg zou het ding van ons weg mogen. Graag zelfs. Omdat het afspreken via de telefoon makkelijker/sneller gaat dan over en weer email versturen, zet ik mijn mobiele nummer er onder. Het is kwart over tien, dus ik bel haar nu niet op.
Nog geen twee minuten later gaat mijn mobiel. “Je stuurt mij net een email, dus lig je nog niet in bed” was haar redenering. Zij werkt in de horeca, het is haar laatste vrije dag en dan werkt zij dus op momenten dat wij vrij zijn en andersom. “Hoe laat gaan jullie naar bed?”
“-Waar kom jij vandaan?” Als het om de hoek is, wachten wij wel. Zij kan er over een half uur zijn. Ik leg het even snel aan Evelien uit en zij zegt doen, weg er mee.
En zo kan het gebeuren dat er kwart voor elf ’s avonds een stationwagen voor komt rijden, de achterklep open gaat, een vitrinekast compleet naar binnen wordt geschoven, er eventjes wat briefjes overhandigd worden, de deal gemaakt is en iedereen even snel weer vertrokken is.
Al met al een leuk potje voor de vakantie 😀
